Veysonnaz

Zwitserse uitersten onder een zekere zon

Veysonnaz is een klein dorpje aan het einde van de 4 Vallées. Familievriendelijk, blauwe pistes en gezellig. Aan het andere uiterste van deze ruim 400 km pistes ligt Verbier, freeride mekka met de Mont Fort als zwart baken. Family vs freeride, twee uitersten komen prima samen in dit gigantische gebied. En iedereen, gevorderd skiër of beginner, kan genieten van de 300 zondagen per jaar die de 4 Vallées te bieden heeft.

Veysonnaz is een piepklein dorpje. Een straat met een slager, een heerlijke bakker, een kleine supermarkt en een paar kroegen. Geen probleem dat er naast het skiën niet zo veel te beleven is, want naar Veysonnaz ga je om te wintersporten. Ik ben op reis met mijn gezin en een goede vriend. Met mijn zwangere vriendin en zoontje Raf van bijna drie geniet ik van de vlakkere skipistes rond Veysonnaz, de zonterrassen, de speeltuin voor kinderen. Met mijn goede vriend Erik trek ik verder het gebied in, op zoek naar poedersneeuw. En we hebben mazzel. In dit gebied, waar je doorgaans 80% kans op zon hebt, sneeuwt het heel hard tijdens ons verblijf.

Sneeuw tot onze heupen

Met Erik wil ik richting Verbier. Daar moeten we even voor op pad en uiteindelijk halen we het niet eens. In Nendaz bij de Combatseline en onderaan de Mont Fort vinden we zo veel poedersneeuw dat we wel achterlijk zijn als we alleen maar op pad zijn in plaats van mooie afdalingen maken. Verbier is bekend en berucht in de freeride-wereld. Het is groots, heeft ontelbare off piste-mogelijkheden en trekt al jaren de beste freeriders uit de hele wereld. Voor ons op deze trip, met hoog lawinegevaar en weinig zicht door de sneeuwval, is het misschien wel te heftig. We blijven daarom aan de randen van de pistes en steken door de bossen naar beneden. Overal reikt de sneeuw tot onze heupen. Deze dag off piste skiën blijkt er één uit duizenden.

Spelen in de sneeuw

In Veysonnaz beleef ik een dag later het andere uiterste, want Raf maakt zijn eerste echte skimeters. Op minuscule latjes glijdt hij over de oefenweide. Mijn vriendin is zwanger van de tweede en kan zelf niet skiën, maar laat hem naar beneden glijden waar ik of Erik hem opvangt. Hij is nog te jong voor skiles, maar kan zo toch alvast een beetje wennen aan de sneeuw en het glijden. Hij vindt het fantastisch! Op de oefenweide kan hij gebruikmaken van een kinderlift, zodat hij niet elke keer omhoog hoeft te lopen. Oma en opa skiën ook voorbij en blijven vooral op de blauwe pistes net voorbij Thyon. En als Raf na een uurtje klaar is met skiën, gooi ik hem nog even in de verse poedersneeuw voordat ik Erik aantik.

We gaan weer op zoek naar grote mannenpistes- en off piste tracks. Dit keer in het gebied van Veysonnaz zelf. De sneeuw van gisteren heeft een nachtje kunnen rusten en er zijn hier weinig freeriders, dus veel verse sneeuw is nog onaangetast. “On y va, Erik!”

Na sneeuw komt zonneschijn en in Veysonnaz is dat een zekerheid dankzij het microklimaat. De hemel is strakblauw nadat het twee dagen non-stop heeft gesneeuwd en zelden vonden we zo makkelijk routes waar nog niemand is geweest. Vooral aan de randen van de twee dalafdingen is het prijs. In één week Veysonnaz maakten we alles mee. Twee uitersten op de wintersport, waarbij groot en klein, jong en oud konden spelen in de sneeuw.