In Gastein ligt een zeer oude wellness-historie. Dat daar een paar prachtige skigebieden uit zijn voortgekomen is voor ons skiërs een gouden combinatie. En voor een skivakantie met het gezin is plezier gegarandeerd.

Gemütlich is de sfeer te noemen als we aankomen in Gastein. Dankzij een overnight-stop in een hotel in Duitsland, niet ver van de Oostenrijkse grens, hoeven we nog maar een paar uurtjes te rijden voordat we Dorfgastein binnenrijden. We nemen intrek in Die Unterbergerin, een van de nieuwste appartementengebouwen van het dal. De kinderen kijken hun ogen uit “Er is een tv op onze slaapkamer!”, terwijl ze een plek in het stapelbed kiezen. Omdat we in een self-catered appartement zitten doen we grote boodschappen in de SPAR en bekijken we meteen even het dorpje. Dorfgastein is een gezellig klein plaatsje met alles op loopafstand van de grote parkeerplaats. Hier kun je elke ochtend gratis je auto neerzetten voordat je in de gondels van de Gipfelbahn of de stoeltjes van de Mühlwinkel-lift stapt om het skigebied van Dorfgastein en Großartltal te ontdekken. Met de bus is ook een optie als we de auto willen laten staan, want de halte bevindt zich vlak naast ons appartement. We checken meteen in bij de skischool, halen de hesjes en lunchbonnen voor de jongens en pikken onze huurski’s op bij de verhuur. We kijken even rond hoe ver alles lopen is en waar de skidepot is (we kunnen de huurski’s elke dag achterlaten bij de verhuur). Morgen op de eerste skidag zullen we weinig stress hebben.

De volgende ochtend kunnen Felix (9) en Jan (6), zoals elk jaar, niet wachten, maar vinden ze het toch ook spannend om weer op les te gaan. Jan is pas voor de tweede keer op skivakantie en gaat met de kleinsten op de kinderwei oefenen. Felix, die al drie keer eerder op de latten stond, vliegt al snel met een lift naar boven voor het echte pistewerk. Gelukkig hebben ze allebei een Nederlandssprekende skilerares. Dat is altijd een dikke plus en is in Oostenrijk bijna een zekerheid. Zo’n eerste dag is ook altijd meteen mooi voor papa en mama om te kijken hoe het gebied in elkaar zit, waar een leuke lunchplek is en van welke pistes we aan het einde van de dag nog even samen met de kinderen kunnen afdalen. In vliegende vaart skiën we mooie lange afdalingen vanaf de Fulseck op 2033. De gondel gaat, via het Mittelstation, helemaal omhoog dus je kan lange ritjes maken en daarna lekker uitrusten. We drinken koffie bij restaurant Gipfelstadl en zuigen de nodige vitamine zon op. Daarna hebben we een leuk weerzien met Großarl waar we jaren geleden ook al eens een skivakantie met het gezin doorbrachten. Aan het einde van de dag kunnen we nog net even met de jongens naar de top en tot het Mittelstation naar beneden skiën. Thuis koken we een maaltijd en ploffen we moe en voldaan op de bank met een Disneyfilm.

Terwijl de rest van het gezin in de avonturen van Drakenrijders is getrokken, google ik op mijn telefoon de geschiedenis van Gastein. We zijn lang niet de eerste bezoekers ontdek ik … De eerste tekenen van leven in Gastein voeren zelfs terug naar 3750 v.C. via een gevonden bijlsplinter. Altijd knap hoe zo’n fragment een hele historie tot leven kan brengen. Ik sla een stukje geschiedenis over want voor ons skiërs wordt het pas 5000 jaar later echt interessant. In 1350 registreert ene Fritzel Baden zich voor het belastingregister. Dat impliceert dat er vanaf dat moment al spa-activiteit gaande is. De kennis van het helende water van Gastein verspreidde zich snel en zo kwam het toerisme (natuurlijk eerst met adel en zeer welgestelden) langzaam op gang. Toen er ook nog goud en zilver werd gevonden, kwamen meer en meer mensen naar dit wonderlijke plekje in Salzburg. Inspanningen na de Tweede Wereldoorlog om de bestaande hotels te moderniseren, uit te breiden en wintersport te introduceren door middel van liften en een betere infrastructuur, betalen zich uit. Het helende water, dat nog steeds uit de bergen komt, wordt nu via prachtige wellness-centra gepresenteerd aan duizenden toeristen in de zomer en winter. En precies in dat water gaan wij morgen eens een duik nemen.

De jongens hebben alleen in de ochtend les en voor de lunch gaan we lekker met z’n allen ergens zitten. Warme chocolademelk, frietjes of een tosti, skivakantie is een feest voor de kids. We vliegen in de gondel omhoog naar Fulseck en glijden als opwarmer de lange blauwe piste naar beneden. Daarna duiken we de rode pistes van Großarl op en kunnen de jongens laten zien dat ze dit ook al kunnen. De één in volle vaart zonder al te veel bochten, de ander keurig in controle met mooie lange bochten. De karakters van onze kinderen worden in de sneeuw duidelijk zichtbaar. In de Reiter Hütt’n drinken we nog iets voordat we naar beneden skiën. Hier gaan de ski’s in het hok, de zwemtassen liggen al klaar in de auto en we rijden naar Bad Hofgastein waar we uren zwemmen, spetteren en op de glijbanen spelen. Ook brengen de kinderen hun allereerste minuten in een sauna door. Wat we morgen gaan doen hebben de jongens al helemaal bepaald. “Precies zoals vandaag, pap!”

De Graukogel is de natuursneeuwberg van Gastein. Het hoogste punt van deze kleine winterparel ligt op 2492 meter en er zijn 3 liften en vooral rode pistes. Van hieruit werd in 1958 het WK skiën voor het eerst op TV uitgezonden. De warmwaterbronnen van Gastein ontspringen in de Graukogel. Thermaal water met een temperatuur van 45 graden komt hier uit de bergen. Een bezoek aan de Graukogel is goed te combineren met een wandeling over de Kaiser Wilhelm Promenade. Hier heb je een prachtig uitzicht op Bad Gastein en kun je met wat geluk eekhoorntjes voeren.

Indien je een meerdaagse skipas hebt voor het hele gebied kun je dagelijks kiezen of je in Dorfgastein, Bad Hofgastein, Bad Gastein of Sportgastein gaat skiën. De vier skigebieden hebben samen meer dan 200 km piste en elk hun eigen karakter. Sportgastein heeft echt het karakter waar ik op val … Skigebieden met maar weinig liften (twee in dit geval, een gondel naar de top en een sleeplift) vind ik altijd intrigerend. Zeker als ze zo hoog liggen als Sportgastein (tussen ongeveer 1600 en 2700 meter, Sportgastein is het hoogste gebied van Ski amadé) dan bieden ze tal van mogelijkheden. Ik ben hier alleen, dus kan ik helaas niet offpisteskiën, maar zie aan de vele toerskiërs dat dit hier veel gebeurt. Later hoor ik van een ski-vriend dat dit een walhalla is voor wie wil freeriden. Ik race op de piste (voor het freeriden kom ik nog eens terug) een paar keer op volle snelheid naar beneden om het gevoel van een super G te voelen. Ik ga vast maar half zo snel als professionele skiërs, maar mijn bovenbenen denken dat ik topsport aan het bedrijven ben. Boven op de Kreuzkogel neem ik nog even plaats in de van glas en aluminium gemaakte koepel van architect Gerhard Garstenauer en heb een prachtig panorama op de Tischlerspitze, Ankogel, Hochalmspitze en Säuleck, allen hoger dan 3000 meter. Wat een plek!

Tekst en beeld: Gijs Hardeman