Gitzwart van kleuraanduiding en fenomenaal van uitzicht. Ga tijdens je volgende wintersportvakantie dan voor de adrenalinekick van je leven op een van deze uitdagende en verraderlijke afdalingen. We zetten dé top 10 moeilijkste pistes van Europa even voor je op een rij. Waarschuwing: dit is écht voor experts only!

La Grave is een klein paradijs voor iedereen die houdt van extreem skiën. Dit resort heeft (bijna) geen gemarkeerde pistes en er is geen formele lawinecontrole. Wel is er een eenzame kabelbaan die je naar de top van de La Meije-gletsjer brengt. Vanaf hier moet je je eigen route naar beneden vinden tussen de rotsen, verticale kliffen en spleten. Een opdracht die wellicht nóg moeilijker is dan andere pistes in dit artikel. Ook lawines vermijden doe je hier geheel op eigen risico. Succes!

Hoogte: 2150 m – Lengte: 1,3 km
La Chavanette, ook wel bekend als Le Mur Suisse, is een ijzingwekkende afdaling die zowel vanuit het Franse Avoriaz als vanuit het Zwitserse Champéry toegankelijk is. Maar voor jij je aan dit grensgeval waagt, willen we je er toch even op wijzen dat dit een zeer moeilijke piste is. Ondanks dat Le Mur Suisse slechts 1,3 kilometer lang is, overbrugt deze afdaling een hoogteverschil van 400 meter aan een hellingsgraad van 56%. Dit is zo steil, dat je niet kunt zien wat er voor je ligt. Eens je de eerste zes bochten hebt doorstaan, rest er je nog een brede maar zwaar gehobbelde helling van 200 meter. Bij verse sneeuwval kunnen de hobbels zelfs tot 2 meter hoog worden. Scherpe kanten en stalen zenuwen zijn hier dus geen overbodige luxe.

Hoogte: 2179 m – Lengte: 3,15 km
In de top tien van meest angstaanjagende, steile pistes van Europa, mag de Italiaanse piste Little Grizzly in Trentino zeker niet ontbreken! Sinds 2015 maakt deze afdaling deel uit van het skigebied Skirama Dolomiti. Little Grizzly is een zwarte piste die zich in Val Panciana, Marilleva bevindt. De run start op de top van de Monte Vigo op 2179 meter hoogte en heeft een hellingsgraad van 70%. Dit is absoluut de meest sensationele piste in Italië, een aanrader voor alle ervaren waaghalzen in de buurt.

Hoogte: 2256 m – Lengte: 0,600 km
Nordkette is een klein maar verrassend uitdagend skigebied. Langs Innsbruck gelegen, heb je op de 2256 meter hoge top van de Hafelekar-berg een waanzinnig uitzicht op de stad en het wondermooie Karwendel-natuurpark. Maar het uitzicht is niet de enige reden om de Seegrube-lift naar boven te nemen. Daarboven bevindt zich namelijk ook de start van de zeer steile Karinne-run. Met een hellingsgraad van 70% zal deze afdaling je een geweldige adrenalinekick opleveren. Verder zorgen de uitgebreide offpiste-mogelijkheden ervoor dat dit kleine gebied, met slechts 20 pistekilometers, erg geliefd is onder freeriders van alle kalibers.

Hoogte: 3330 m – Lengte: 1,75 km
Vanaf de top van de Mont Fort-berg in het Zwitserse Les Quatre Vallées, geniet je van een uniek uitzicht op de Matterhorn en de Mont Blanc. Ook uniek is de extreme zwarte buckelpiste die vanaf hier naar beneden slingert. Vooral het eerste deel van de piste, dat niet geprepareerd wordt, is erg uitdagend. Dit stuk heeft een hellingsgraad van 77%. Bovendien zijn er veel buckles en ijzige plekken waardoor het niet eenvoudig is om naar beneden te navigeren. Dit steile stuk duurt (gelukkig) niet superlang. Eens je de eerste paar honderd meter achter de rug hebt, hoef je je adem niet meer in te houden en kan je beginnen te genieten van het prachtige landschap. Vergeet niet om af en toe eens achter je te kijken naar de indrukwekkende top. Ook leuk: als je vanaf de Col des Gentianes blijft doorskiën op de Gentianes-piste, maak je meteen ’s werelds langste bucklepiste af.

Hoogte: 2080 m – Lengte: 1,5 km
Harakiri is een Oostenrijkse afdaling, vernoemd naar een traditionele Japanse vorm van zelfmoord waarbij leden van de samoerai zichzelf met een vlijmscherp zwaard in de buik snijden. Alsof deze verwijzing nog niet gruwelijk genoeg is, zal het volgende cijfer je wellicht een rilling geven: Harakiri heeft namelijk een hellingsgraad van 78% op zijn meest angstaanjagende punt. Hiermee is de piste steiler dan de meeste skischansen. Bovendien is de weg naar beneden met moguls bezaaid. Ter voorbereiding is het goed om je eerst aan piste 12, de Devils Run, te wagen. Breng je die zonder kleerscheuren tot een goed einde? Dan is het de beurt aan Harakiri. Naast techniek en expertise heb je vooral moed nodig om aan deze afdaling te beginnen. Bon courage!

Hoogte: 2908 m – Lengte: 2,9 km
Deze beruchte zwarte piste werd gebouwd voor de Olympische Winterspelen van 1992. De grootste moeilijkheid van La Face de Bellevarde ligt ‘m in de lengte en ijzige ondergrond van de afdaling. Om hier naar beneden te geraken, moet je snel kunnen anticiperen op de wisselende omstandigheden. De piste ziet er aanvankelijk niet zo moeilijk uit, maar laat je niet misleiden, eenmaal je de schouder gepasseerd bent, wordt het parcours steiler en grilliger. Als er weinig sneeuw ligt, breken de rotsen zelfs door de sneeuw wat voor een extra moeilijkheidsfactor zorgt. Doe jezelf een plezier en ski La Face enkel op de middag: ’s morgens is de piste veel te ijzig, en in de namiddag liggen er hopen sneeuw waardoor de omstandigheden er niet gemakkelijker op worden.

Hoogte: 3330 m – Lengte: 3 km
Om bij de piste ‘Le Tunnel’ te geraken moet je eerst met een kleine tunnel dwars door een horizontale rots. Eens uit de tunnel moeten je ogen even wennen aan het zonlicht, pas dan besef je hoe huiveringwekkend steil deze afdaling is. De moeilijkheidsgraad van Le Tunnel wordt heel erg door de weersomstandigheden bepaald. Als de zon schijnt en er zachte poedersneeuw ligt, is deze run een stuk milder dan bij koud en ijzig weer. In die omstandigheden kan jij je aan een zeer sinistere afdaling verwachten. Een kleine val verandert hier al snel in een tuimel van 200 meter of meer. Na een 500 meter je weg zoeken tussen de ijzige bulten, normaliseert het terrein en wordt de helling afgevlakt.

Hoogte: 2893 m – Lengte: 3 km
Lagalb, niet ver van Diavolezza en St. Moritz, is een klein skigebied met slechts acht pistekilometers. Drie kilometers hiervan zijn echter gitzwart met een hellingsgraad van 86%. De Bernina Lagalblift brengt je naar wat de steilste skipiste van de veelzijdige Graubünden-regio is. De afdaling ligt op de morenes (bergpuin) van de Pers- en Morteratschgletsjer. Naast een uitdaging kan jij je hier doorgaans verwachten aan veel verse poedersneeuw. Ook als je een ervaren freerider bent, is dit kleine skigebied erg interessant. Want wat er aan pistes ontbreekt, wordt goedgemaakt met eindeloze offpiste-mogelijkheden. En nog een bijkomend pluspunt: het zicht op de Piz Bernina en Piz Morteratsch is werkelijk adembenemend.

Hoogte: 1665 m – Lengte: 3,3 km
Elk jaar vindt de Hahnenkamm World Cup downhill skirace plaats op De Streif in Kitzbühel. De winnaar van deze wedstrijd oogst veel respect van toeschouwers en concurrenten want deze piste is de meest uitdagende run op het wereldkampioenschap. De piste heeft een hellingsgraad van maar liefst 85% en regelmatig worden er snelheden gehaald tot wel 140 km/h. Het is dan ook geen verrassing dat er op deze helling al heel wat zware crashes zijn geweest. Desondanks is De Streif de rest van het jaar gewoon voor het grote publiek geopend. Nu ja, het is niet omdat iedereen deze piste MAG betreden, dat iedereen dat ook zomaar MOET doen, want zonder technische knowhow en ervaring kom je niet heelhuids naar beneden.

Hoogte: 2738 m – Lengte: 0,9 km
Van de drie grote Chourchevel-couloirs is het Grand Couloir de breedste en gemakkelijkste om te skiën en de enige die als een piste op de pistekaart gemarkeerd is. Gemakkelijk moet je hier wel zeer relatief opvatten want vergis je niet, dit is wel degelijk een zwarte piste van de donkerste tint. De grootste moeilijkheid doet zich echter al voor als je van het lifstation La Saulire afstapt en je weg moet maken naar de couloir. Die bereik je alleen door over een zeer smalle richel te skiën met aan beide kanten een afgrond. Absoluut niet geschikt voor mensen met hoogtevrees of voor wie z’n ski’s niet onder controle heeft. Heb je de richel getrotseerd, dan word je beloond met een gigantisch couloir met een hellingsgraad van 85%. Als het een week of twee niet gesneeuwd heeft kan je bij de ingang enorme buckles verwachten. De eerste helft van de afdaling is dan aartsmoeilijk. De tweede helft is in alle omstandigheden glorieus en al die moeite waard!